Polska Mapa Kiełbasy
Kiełbasopedia
Zakupy

Nad Wieprzem

06.04.2012 | kategoria: Artykuły, Kiełbasa, Mapa Kiełbasy

Od razu pragnę wyjaśnić, że nie zamierzam w tym artykule naśmiewać się z klasyki polskiego pozytywizmu, jakim jest Nad Niemnem Elizy Orzeszkowej, choć z brzmienia się niewątpliwie kojarzy. Wieprz brzmi nieco mniej dumnie, gdyż kojarzy się z wieprzowiną, co w naszym przypadku jest jak najbardziej na miejscu. Co takiego jest nad Wieprzem, że Was tam postanowiłem zaprosić? Nad Wieprzem leży miejscowość Baranów (można się pogubić od nazw geograficznych tworzonych z użyciem nazw zwierząt hodowlanych), gdzie od kilku już pokoleń wytwarza się w sposób tradycyjny znakomitą kiełbasę “nadwieprzańską”.

Tradycje wędliniarskie są jednym ze znaków szczególnych miejscowości a spora część tutejszych wyrobów znalazła się na liście produktów tradycyjnych Ministerstwa Rolnictwa. Charakterystyczne wędzone szynki, polędwice, boczek czy kaszanka – wszystkie z towarzyszącym przymiotnikiem “nadwieprzańska” – znalazły uznanie na najróżniejszych targach żywności i produktów tradycyjnych i zostały wyróżnione wieloma nagrodami na imprezach branżowych, zarówno krajowych jak i zagranicznych (m.in. Perła 2009 na targach Polagra Food w Poznaniu). To niewątpliwie wspaniały haczyk marketingowy ułatwiający interesy, w moim jednak przypadku sukces wyrobów z Baranowa polega na czymś o wiele prostszym – są po prostu pyszne!

 

 

“Nadwieprzańska” wyrabiana jest z peklowanego mięsa z dużą ilością czosnku. Dużym jej atutem jest trwałość, co wynika z faktu, że “jest ona najpierw wędzona, parzona, a następnie studzona i podsuszana. Pozostawiona w pomieszczeniu o temperaturze pokojowej nie ulega zepsuciu, lecz naturalnie podsusza się aż do całkowitego zasuszenia” (Ministerstwo Rolnictwa, Lista produktów tradycyjnych)

Surowce wykorzystywane do produkcji kiełbasy „nadwieprzańskiej” są specjalnie selekcjonowane. Pochodzą one z indywidualnych gospodarstw rolnych znajdujących się na terenie gminy Baranów, co jest wspaniałym przykładem wzajemnego wsparcia lokalnego rynku rolniczo-spożywczego i zawsze budzi moje szczere uznanie. Oczywiście gospodarstwa są także dokładnie kontrolowane pod kątem jakości dostarczanych surowców, te zaś pochodzą wyłącznie z młodych tuczników (max 6 m-cy, 100 kg) Również woda używana do produkcji kiełbasy jest naturalnie czysta, tj. nadająca się do picia bez dodatkowego ulepszania, czerpana z pokładów czwartorzędowych, czyli taka o jakiej marzymy podczas upalnych dni.

Sama nazwa “nadwieprzańska” pochodzi oczywiście od nazwy rzeki, choć nie bezpośrednio. Mianowicie w Baranowie znajduje się restauracja Nadwieprzanka, w której od mniej więcej połowy lat 60-tych wyrabia się omawiane tu smakołyki. A że Nadwieprzanka stoi nad Wieprzem…

I tak oto dobrnęliśmy do kresu historii o wyrobach z Baranowa. I choć nie ma w niej charakterystyki polskiego społeczeństwa połowy XIX w., nie ma solidaryzmu klasowego, nie ma wreszcie dwóch mogił Jana i Cecylii, ale z pewnością jest za to ciężka praca, której owoce w postaci pysznej kiełbasy “nadwieprzańskiej” możemy dziś podziwiać i smakować. Wieprz – Niemen 1:0.

PS. Wszystkich miłośników polskiego pozytywizmu (i nie tylko) proszę o wyrozumiałość.

 

Przeczytaj również inne artykuły


Reklama

reklama reklama reklama