Nazwy i pochodzenie różnych produktów nie zawsze jest łatwe do zbadania. Zwykle nie wiemy, kto wynalazł ten konkretny przepis, ten konkretny sposób przyrządzania. Nie inaczej jest z kiełbasami, których nazewnictwo ma różne oblicza.
Istnieją kiełbasy, które swoją nazwę zawdzięczają właściwościom: np. jałowcowa, lub regionom: np. śląska. Nazwa innych wywodzi się z kolei od techniki wytwarzania, tak jak swoją drogą zabawna palcówka. Dziś jednak przyjrzymy się kiełbasie wiejskiej. Skąd akurat taka nazwa? Czy jest jedna kiełbasa wiejska?
Wspominaliśmy o tej kiełbasie przy okazji artykułów z cyklu “Mapa kiełbasy”. W niemal każdym opisywanym regionie wiejska pojawiała się w różnych wariantach. Najprawdopodobniej nazwa “wiejska” w kontekście żywności od zawsze kojarzyła się pozytywnie. Dziś to oczywiste, ale i dawniej służące z bogatych domów kupowały żywność na targowiskach od przyjeżdżających tam mieszkańców wsi. Kiedyś jednak kiełbasy wytwarzane na wsi i na potrzeby wsi miały nieco inną recepturę niż te dla mieszczuchów. Mieszkańcy miast woleli wyroby mniej tłuste, a na wsi? Cóż, na wsi krzepy zawsze było trzeba, dlatego kiełbasy były bardzo tłuste. Wróćmy jednak do kiełbasy wiejskiej: czy ma jakieś cechy charakterystyczne? I co można ciekawego z jej udziałem przyrządzić?
Z pewnością kiełbasa wiejska to kiełbasa wieprzowa wędzona. Ponieważ na wsi nikt się nie bawił w wymyślne przyprawy, w wiejskiej znajdziemy zazwyczaj jedynie sól, pieprz oraz czosnek. W smaku dość delikatna, a w przekroju zwykle widać większe kawałki mięsa. Jak ją przyrządzić? Sporo jest zapewne różnych wersji, my podajemy jedną z nich:
Potrzebujemy:
– 1 kg mięsa wieprzowego, nieścięgnistego, w proporcjach pół na pół chude i tłuste
– 15 g soli
– 1,5 g saletry
– 1 ząbek czosnku
– 2 g pieprzu
– nieobowiązkowo 0,5 g ziela angielskiego, 0,3 g gałki muszkatołowej
– jelita cienkie wieprzowe (zapraszamy do naszego sklepu)
Mięso kroimy w kostkę usuwając błony. Dodajemy przesianą sól oraz przyprawy (poza czosnkiem!). Mieszamy, wyrabiamy masę i zostawiamy na dobę cienko uklepaną warstwę w temperaturze ok. 15 stopni. Po “uleżeniu” dodajemy starty czosnek i mieszamy do czasu, aż farsz nabierze kleistej konsystencji. Napełniamy dość ściśle jelita i układamy kiełbasę w kształt wianków . Nakłuwamy w celu usunięcia powietrza i zostawiamy w chłodzie na kilka godzin. Następnie wędzimy w zimnym, rzadkim dymie przez 3 do 5 godzin lub, jeśli stosujemy gęsty i ciepły dym – przez 90 minut.
Co można zrobić z gotową kiełbasą? Jestem zwolenniczką niestandardowego użycia kiełbas. Można pokroić w talarki, podsmażyć i podać np. z makaronem, można zrobić talarki w cieście, zapiekankę. Jakie macie pomysły na wykorzystanie jednej z najbardziej typowych polskich kiełbas? Nadchodzi Wielkanoc, a wraz z nią szaleństwa w kuchni. Piszcie do nas, a my opublikujemy Wasze przepisy.
Katya
Reklama
