Jednym z ostatnich regionów na kulinarnej mapie Polski jest województwo Lubuskie. Niestety podział administracyjny nie zawsze pokrywa się z podziałem historycznym, kulturowym czy wreszcie kulinarnym, jednak to właśnie ten jest najbardziej namacalny i przez swoją „administracyjność” właśnie – rzutuje niejednokrotnie na tym w jaki sposób kuchnia regionalna jest w regionie promowana. Wpływ na to ma zarówno polityka lokalnych włodarzy jak również budżet, jaki można na to przeznaczyć.
Województwo Lubuskie zdecydowanie nie przoduje w ilości zarejestrowanych produktów regionalnych – ma ich jedynie 13, najmniej w całym kraju. Może jednak nie ilość się tu liczy ale jakość? Przyjrzyjmy się nieco bliżej…
Szukając tradycyjnych smaków nie można nie skosztować przepysznego schabu słubickiego. Może i nie jest to produkt rdzennie lubuski, bowiem przywieziony on został na tzw. ziemie odzyskane przez ludność z Kresów Wschodnich, przesiedloną w XIX w. Wraz z ludnością zawitała na Ziemię Lubuską kultura, wraz z kulturą – kuchnia. Receptura jest od ponad stulecia przekazywana z pokolenia na pokolenie, aż na stałe wpisała się w kulinarne karty tego regionu.
Schab słubicki to schab bez kości, podawany na zimno. Długo wędzony w zimnym dymie ze śliwy lub jabłoni, nabiera charakterystycznego aromatu i barwy. W konsystencji pozostaje kruchy i delikatny, ale nie traci swej soczystości. Wyraźny smak zawdzięcza starannie dobranej mieszance przypraw i marynacie, w których mięso nabiera swoich właściwości.
Ze względu na uwarunkowania geograficzne i duże zalesienie terenu wyroby mięsne nie są w Lubuskiem tak popularne jak w innych częściach regionu. Jednak w tym miejscu nie wypada nie wspomnieć o tradycyjnym, lokalnym piekarnictwie. Takiego bowiem chleba jak tam – ze świecą po kraju szukać!
Tradycyjny chleb na zakwasie, który doskonale nadaje się do wspomnianego wyżej schabu, paska bukowińska od Górali czadeckich czy bochen z dodatkiem lnu – to tylko niektóre z przykładów bogatej na Ziemi Lubuskiej tradycji piekarniczej. Chleb na zakwasie jest lekko słonawy i, jak można się spodziewać – delikatnie kwaśny, co oczywiście wynika z zastosowania naturalnego zakwasu chlebowego, czyli ciasta poddanego fermentacji.
Próżno takiego chleba szukać w piekarniach, a nie daj boże marketach! Wypiekaniem naturalnego chleba zajmują się obecnie tylko wybrane zakłady, zazwyczaj niewielkie, często wytwarzające swoje wyroby na potrzeby agroturystyki, restauracji i bardzo nielicznych sklepów. Jak czytamy na stronie Ministerstwa Rolnictwa “mieszkańcy wsi z okolic powiatu słubickiego pieką chleb na zakwasie według przepisów rodzinnych i starej receptury od kilku pokoleń w rodzinach o tradycjach i korzeniach rolniczych. Po niewielkiej modyfikacji jest on pieczony również przez piekarnie w miejscowości Kowalów.”
Chleb domowy na zakwasie wyrabiany jest ręcznie w dzieży, dzięki czemu jest miękki, elastyczny, lekko wilgotny, bez odstającej skórki. Poprzez dodatek maślanki lub serwatki podkreśla się smak i trwałość chleba. Wypiekany jest on w tradycyjnym piecu opalanym drewnem liściastym. Chrupiące bochenki po wyjęciu z pieca, jeszcze gorące smarowane są plastrem słoniny, dzięki czemu skórka jest błyszcząca i miękka.
Ziemia Lubuska to region charakterystyczny pod względem kulinarnym. Wyraźnie przecierają się tu wpływy kuchni dawnych mieszkańców, jak czadeccy Górale, ze zwyczajami przywiezionymi przez ludność napływową w czasach repatriacji. Takie połączenie wschodu z zachodem owocuje oryginalnymi pomysłami i połączeniami smaków, których ciężko szukać w innych regionach Polski. Jednak przy jednym stole zasiadamy bez podziałów i po smakowitym posiłku zawsze możemy zacieśnić więzi popijając – również tradycyjne, regionalne piwo wschowskie czy jarzębiak na winiaku. Tych bowiem na Ziemi Lubuskiej nie brakuje. Na zdrowie!
Reklama
